چه كساني دچار بيماري ام.اس ميشوند؟
عموماً دو گروه از اشخاص دچار بيماري ام.اس ميشوند:
الف - گروه نخست افرادي هستند فوقالعاده حساس، زودرنج و عصبي و با كمترين ناملايمات از حالت عادي خارج شده و تعادل خود را از دست ميدهند. يكي از عمدهترين علتهاي اين بيماري، عصبي شدن افراد است كه مهمترين دليل آن در واقع كمبود مواد غذايي يا مواد معدني و ويتامينها در بدن و همچنين مواد زائد در سلولها و بافتها است. هرگاه شخص از نظر فيزيولوژي دچال اختلال شود، از نظر سيستم عصبي نيز دچار ناراحتي روحي و رواني خواهد شد و با كمترين برخوردي، عكسالعمل نشان خواهد داد.وقتي كه تعادل املاح معدني در بدن به هم ميخورد، انسان با كمترين برخوردي عصبي ميشود و همچنين كار غدد درونريز در بدن مختل ميشود. همين امر موجب ميشود كه ترشحات طبيعي معده مختل و اسيد معده به اندازه دوبرابر حد طبيعي شود.روزانه معده يك انسان بالغ حدود دو ليتر اسيد كلريدريك ترشح ميكند كه در هضم غذا نقش اصلي را ايفا ميكند. وقتي فردي عصبي ميشود، اين مقدار اسيد به دو برابر حجم واقعي و طبيعي خود ميرسد كه در واقع روزانه چهار ليتر اسيد معده كه فوقالعاده قوي است، ترشح ميشود. اختلال در غدد درونريز موجب ميشود كه سيستم داخلي بدن به هم ريزد و انسان از حالت تعادلي روحي و رواني خارج شود. پس ميتوان نتيجه گرفت بهترين راهكار درماني كه در زمينه پيشگيري از بيماري ام.اس نيز براي اين گروه مؤثر خواهد بود، پرهيز از بروز تنش در مناسبات بينفردي و سعي در كنترل احساسات و عواطف شخصي است افراد زودرنج و حساس بايد تلاش كنند تا تفسير خود را از موقعيتهاي اجتماعي بهگونهاي تغيير دهند تا كمترين فشار رواني بر آنان وارد شود.
ب - گروه دوم شامل افرادي است كه از نظر ژنتيكي داراي طبع سردي هستند و مدام از غذاهاي سرد (غذاهايي با PH اسيدي) به حد وفور استفاده ميكنند و علاقه زيادي به خوردن ترشي، سركه، تمر هندي، ماست، قرهقروت و امثال آن دارند. افرادي كه داراي چنين طبعي هستند، اگر در مورد غذاي مصرفي روزانه خود دقيق نباشند، بيشتر در معرض بيماري ام.اس قرار ميگيرند.عموماً در بيماران مبتلا به ام.اس، PH خون گرايش به حالت اسيدي دارد و اگر اين حالت بر اثر نوع تغذيه تكرار شود، بيمار در معرض حملات مداوم قرار خواهد گرفت و حال بيمار به مرور رو به وخامت خواهد رفت. جالب توجه اينكه اين نوع بيماران علاقه وافري به مصرف غذاهاي داراي حالت اسيدوز نشان ميدهند، مانند: ماست، بستني، ترشي، تمر هندي، ماهي و امثال آن. اينگونه بيماران بايد از مصرف غذاهاي اسيدي دوري جويند تا بدين وسيله از پيشرفت بيماري جلوگيري به عمل آورند. براي پيشگيري از اين بيماري در ساير افراد نيز ميتوان مصرف متعادل مواد غذايي بهويژه اجتناب از مواد غذايي اسيدي را توصيه كرد.
بیماریهاى مثانه
بیماریهاى مثانه مزاحم كه بیشتر باعث ناراحتى بیمار مى شوند ورم مثانه است (سیس تیت ) بعد از آن سنگها و انگلها و زخمهاى داخل مثانه را میتوان نام برد.
ورم مثانه در مزاج گرم پرخون
علائم :
سوزش ادرار، بخصوص بعد از تمام شدن آن و تكرار ادرار و احساس سنگینى در قسمت پائین شكم .
درمان :
خون گیرى و دادن شربت كاسنى ، شربت گل بنفشه ، عناب و ترنجبین و خوردن ماءالشعیر بجاى آب و استفاده از شیره تخم خرفه و شیره چهار تخمه و جوشانده تخم انجره و گل بنفشه و ریشه شیرین بیان و كاكنج از هر كدام 15 گرم براى 5 روز توصیه مى شود.
شستشوى ناحیه مثانه با محلول گل بنفشه ، گل نیلوفر، و خطمى و پوست خشخاش .
برگ شلغم 15 گرم
برگ كلم 15 گرم
خارخسك 25 گرم
بابونه 5 گرم
بایستى نرم كوبیده بپزند و به شكل خمیر به ناحیه ضماد كنند.
و یا از ضماد گل بنفشه آرد جو گل خطمى یا آب كاسنى و آب تاجریزى به طریق بالا عمل نمایند.
مالیدن روغن بنفشه و بابونه به محل ، در تسكین درد مؤثر است و از جوشانده مرزنجوش ، بابونه خارشتر به صورت حمام داروئى استفاده مى شود، این محلول را باید صاف نموده در آب آن بنشینند براى تسكین سوزش ادرار از این نسخه مى توان استفاده نمود.
تخم كرفس 10 گرم
مغز تخم خربزه 20 گرم
عصاره شیرین بیان 10 گرم
با قدرى شكر به صورت سائیده و نرم شده 5 گرم صبح و 5 گرم عصر داده شود بعد از خوردن این دارو مى توان شربت سكنجبین یا شربت بنفشه نوشید.
ورم مثانه در سوداوى مزاج
این نوع نادرتر است ، براى درمان از شیره چهار تخمه و از جوشانده مارچوبه و انیسون و پرسیاوشان استفاده مى شود و محل مثانه را با آب جوشانده بابونه ، خطمى ، كتان ، شنبلیله ، تخم كاوشه ، خارخسك ، پرسیاوشان شستشو داده تا در كم كردن ورم و درد تسریع شود.
زخم مثانه
درمان را با تعدیل مزاج همراه كرده و آنچه در زخم كلیه مفید است در اینجا نیز قابل استفاده مى باشد بطور كلى داروهاى دستگاه تناسلى ادرارى بایستى از نوع خنك و سرد و یا معتدل باشد (در این حالات )
سوزش ادرار
این بیمارى در تعقیب عفونت هاى مجارى تناسلى و در تعقیب خوردن داروهاى محرك و گرم به وجود مى آید و یا لعاب به دانه و لعاب اسپرزه ، شیره تخم خرفه ، تخم كاهو، شربت بنفشه ، ماءالشعیر و شیره چهار تخمه تسكین مى یابد، خوردن آب انار با شیره چهار تخمه ، مغز بادام مقشر، كتیرا، نشاسته ، عصاره شیرین بیان ، گل ارمنى به مقدار مساوى براى درمان این بیمارى مفید است بایستى از جماع و از غذاهاى شور، محرك ترش و خیلى شیرین بپرهیزند، شربت بنفشه و كاكنج و اذخر گل و ریشه ایرسا و لاله سرنگون مفید و مؤثر است داروهاى ورم مثانه را میتوان در اینجا مورد مصرف قرار داد.
حبس البول یا رتانسیون ادرار
اگر نیامدن ادرار مربوط به مثانه باشد خطرناك نیست و لیكن كم شدن و یا عدم آن به علت بیمارى كلیوى خطرناك و آنچه مربوط به بزرگ شدن پرستات باشد نیز كم خطر مى باشد داروهاى متسع كننده مجراى ادرار كه گذشت در اینجا خیلى مؤثر است .
برگ شاه توت و ریحان كوهى جوشانده صبح و عصر میل نمایند، جوشانده برگ سماق و برگ كرفس مفید است حمام داروئى براى حبس البول مفید و مؤثر است در بند آوردن ادرار خیار را رنده كرده با اسپرزه و گل خطمى بر ناحیه مثانه ضماد نمایند تا در دفع ادرار كمك نماید مامیران 25 گرم جوشانده در یك لیوان یا اینكه مامیران را جوشانده آب آن را مخلوط با مرباى آلبالو بجاى آب مرتبا نوشند.
جوشانده برگ غافث داروى مؤثرى است .
ساده ترین درمان نشاندن بیمار در آب گرم مى باشد. در این موقع مى توان از نسخه زیر استفاده نمود (به صورت خوردنى )
آب جوشانده پرسیاوشان ، با شربت سكنجبین یا جوشانده برگ كرفس و مرزنجوش .
نسخه آب براى زن (حمام داروئى )
گل بنفشه ، بابونه ، گل خطمى ، خارخسك ، برگ كلم ، برگ كتان ، پرسیاوشان ، بصورت جوشانده صاف كرده و یا ضماد تخم شنبلیله ، گل بنفشه ، گل پنیرك ، بابونه ، مغز ناخنك ، با آب برگ كلم یا روغن خارخسك یا كوبیده این داروها در پیه مرغ یا روغن دیگر به ناحیه مثا
منبع : http://www.ghadeer.org/salamat/Nskh_shfa/1/shafa.html
بیماری پولیپ بینی
پولیپ بینی رشد غیر بدخیم در حفره بینی، معمولاًدر هر دو طرف بینی. گاهی اندازه و تعداد پولیپها آن چنان است که باعثاتساع بینی و بزرگی چارچوباستخوانیبینی میگردند. پولیپهای بینی در بزرگسالان شایعتر از کودکان است.
علایم شایع
· انسداد راه هوایی بینی (احساس گرفتگی بینی به طور مزمن)
· اختلال حس بویایی
· احساس پری در صورت
· ترشح بینی (گاهی)
· درد صورت (گاهی)
· سردرد (گاهی)
علل
عفونت مزمن یا آلرژی مزمن در بینی (رینیت آلرژیک) کهباعث تورم غشاهای مخاطی بینی و تولید ترشحات بیش از حد در سلولهای هواییبینی میگردد.
عوامل تشدید کننده بیماری
پیشگیری
اقدام به درمان آلرژی زمینهای. در مورد بررسیآلرژیخود وروشهای حساسیتزدایی با پزشک مشورت کنید.
عواقب مورد انتظار
علایم معمولاً با درمان (اغلب درمانجراحی) قابل کنترل است. عود علایم حتی با درمان جراحی شایع است.
عوارض احتمالی
· عفونتهای مکرر
· خونریزی بینی
درمان
· بررسیهای تشخیصی ممکن است شامل عکس سادهسینوسها و معاینه بینی بااسپکولومباشد.
· درمان دارویی ممکن است به طور موقت باعث کاهشپولیپها گردد.
· جراحی (یک روش ساده) اغلب برای برداشت پولیپها (با بیحسی موضعی) لازم است.
داروها
· برای درد خفیف ازاستامینوفناستفاده کنید. از مصرفآسپیرینخودداری کنید، زیرا ممکن است احتمال خونریزی بینی را افزایش داده و نیز بابروز واکنشهای آلرژیک در افراد دارای پولیپ بینی همراه باشد.
· داروهایکورتونی یاکرومولینبه شکل اسپری یا خوراکی به مدت کوتاه برای کوچکتر کردن پولیپها ممکناست تجویز شود.
· هشدار: از مصرف اسپریهای بینی بدون نسخهخودداری کنید.
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
فعالیت در زمان ابتلا به اینبیماری های طبیعی خود را پس از جراحی به تدریج از سر گیرید.
رژیم غذایی
رژیم خاصی نیاز نیست.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
· اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پولیپ بینی باشید.
· بروز موارد زیر در طی درمان:
o خونریزی بینی که متوقف نمیشود.
o تب
ارسال در تاريخ پنج شنبه 5 خرداد 1390برچسب:پولیپ چیست, بیماری, توسط غلامرضا غلامپور
همشهری آنلاین:
لوزهها تودههایی از بافت لنفاوی هستند که در دو طرف گلو قرار دارند. معمولا وقتی از کلمه لوزهها نامبرده میشود، اشاره به "لوزههای کامی" است که در عقب گلو دیده میشوند
لوزهها تودههایی از بافت لنفاوی هستند که در دو طرف گلو قرار دارند. معمولا وقتی از کلمه لوزهها نامبرده میشود، اشاره به "لوزههای کامی" است که در عقب گلو دیده میشوند
لوزهها مانند سایر اندامهای دستگاه لنفاوی به عنوان بخشی از دستگاه ایمنی عمل میکنند و به مقابله با عفونتها کمک میکنند. به خصوص تصور میشود که لوزهها در کمک به مقابله با عفونتهای حلقی و بخش فوقانی دستگاه تنفس اهمیت داشته باشند.
لوزههای مختلف در انسانها از بالا به پایین شامل این اندامها میشود
· آدنوئیدها که به آنها لوزههای حلقی هم می گویند و در سقف حلق قرار دارند. (گاهی به آن لوزه سوم میگویند).
· لوزههای لولهای که در سقف حلق قرار دارند.
· لوزههای کامی که هنگام معاینه از دهان دیده میشوند و در دو طرف بخش دهانی حلق میان دو قوس بافتی قرار دارند.
· لوزههای زبانی که در پشت شیار انتهایی زبان قرار دارند.
مجموعه این بافتهای لنفاوی که در بالا به آن اشاره شد، به نام "حلقه لوزهای والدیر" نامیده میشوند.
لوزهها در نزدیک سن بلوغ به بزرگترین اندازهشان میرسند و بعد به تدریج تحلیل میروند. اما لوزهها در کودکان بزرگترین اندازه را نسبت به قطر گلو را دارند. لوزهها ممکن است بزرگ و ملتهب شوند و ممکن است لازم باشد آن را با جراحی خارج کرد. برداشتن لوزهها در مواردی انجام میشود که آنها باعث انسداد راه هوایی شده باشند یا با بلع تداخل کرده باشند. در سنین بالاتر بزرگی یک طرفه لوزه ممکن است بیانگر عفونت ویروسی لوزه، و تومورهایی مانند لنفوم یا کارسینوم سلول فلسی باشد.
برخی از متخصصان گوش و حلق و بینی در مواردی که التهابهای مکرر و عودکننده لوزه رخ میدهد، یا هنگامی که بزرگی لوزهها باعث انسداد علامتدار راههای هوایی فوقانی شده است یا در مواردی که لوزه به صورت یک طرفه بزرگ شده است، برداشتن آن را توصیه میکنند.
بزرگ شدن لوزهها ممکن است بر حرف زدن اثر بگذارد و باعث شود صدا تودماغی شود.
سنگهای لوزه ماده ای است که روی لوزه جمع میشود. اندازه آن ممکن است به حد یک دانه پاپ کورن برسد و به رنگ سفید/کرم است. ماده اصلی این به اصطلاح سنگ، کلاژن است، اما بوی ناخوشایند قوی دارد، که به خاطر سولفید هیدروژن و متیل مرکاپتان و سایر موارد است.
سنگهای لوزه ماده ای است که روی لوزه جمع میشود. اندازه آن ممکن است به حد یک دانه پاپ کورن برسد و به رنگ سفید/کرم است. ماده اصلی این به اصطلاح سنگ، کلاژن است، اما بوی ناخوشایند قوی دارد، که به خاطر سولفید هیدروژن و متیل مرکاپتان و سایر موارد است.
لوزهها چکار میکنند؟
لوزهها و آدنوئیدها عمدتا از بافت لنفوئیدی تشکیل شدهاند، که در سراسر دستگاه گوارش و در پایه زبان هم وجود دارد. بافت لنفوئیدی از لمفوسیتها تشکیلشده است، سلولهایی که عمدتا در تولید پادتن یا آنتیبادی در مقابل عوامل مهاجم به بدن نقش دارند.
از آنجایی که ما عموما تولید پادتن را چیز خوبی به حساب میآوریم، بررسیهای زیادی در مورد تعیین اهمیت لوزهها انجام شده است. جدا از اینکه لوزهها واقعاً چه نقشی در بدن دارند، به نظر می رسد هنگامی که لوزهها را برمیدارند، در مجموع هیچ اثر بدی روی دستگاه ایمنی و سلامتی افراد ایجاد نمیشود
همشهریآنلاین:
سکته مغزی یک فوریت پزشکی است که در صورت عدم تشخیص و درمان فوری میتواند باعث آسیب دائمی عصبی، ایجاد عوارض و مرگ شود.
سکته مغزی یک فوریت پزشکی است که در صورت عدم تشخیص و درمان فوری میتواند باعث آسیب دائمی عصبی، ایجاد عوارض و مرگ شود.
سکته مغزی (stroke)هنگامی رخ میدهد که یک لخته خونی باعث انسداد شریان خونرسان به مغز میشود (سکته مغزی ایسکمیک) یا یک رگ خونی مغز پاره و خونرسانی به بخشی از مغز متوقف میشود (سکته مغزی هموراژیک).
در عرض چند دقیقه پس از این حادثه سلولهای مغز شروع به مردن میکنند.
سکته مغزی ناقص (mini-strokes) یا "حملات گذرای کاهش خونرسانی به مغز" هنگامی رخ میدهد که جریان خون به مغز به طور موقت مختل میشود. در این حالت آسیب دائمی به سلولهای مغزی وارد نمیشود و علائم عصبی در کمتر از 24 ساعت برطرف میشود.[علائم هشداردهنده سکته مغزی ناقص]
علائم سکته مغزی اینها هستند:
· بیحسی با ضعف صورت، دست یا پا (به خصوص در یک طرف بدن).
· اغتشاش شعور ناگهانی، اشکال در صحبت کردن یا درک گفتار.
· اشکال ناگهانی در بینایی در یک یا دو چشم.
· اشکال ناگهانی در راهرفتن، سرگیجه یا از دست رفتن تعادل یا هماهنگی عضلات.
· سردرد شدید ناگهانی بدون علت مشخص.
در برخی از افراد این علائم حاصل از سکته مغزی به طور کامل بهبود پیدا میکند، اما در بیش از دوسوم بازماندگان مقداری ناتوانی باقی خواهد ماند.
عوامل خطرساز برای سکته مغزی شامل سن بالا، فشار خون بالا ، سابقه قبلی سکته مغزی، دیابت، کلسترول بالا، سیگار کشیدن، فیبریلاسیون دهلیزی (یک نوع اختلال ریتم قلب)، میگرنی که با اورا (علائم حسی قبل از شروع میگرن) همراه است و گرایش به لختهشدن خون میشود.
در درمان سکته مغزی در برخی موارد از داروهای حلکننده لخته میشود، اما به طور کلی درمان آن بر اساس مراقبتهای حمایتی (فیزیوتراپی و کاردرمانی) و پیشگیری ثانوی با داروهای ضد پلاکتی مانند آسپیرین و دیپیریدامول برای جلوگیری از لختهشدن مجدد خون در رگهای مغز، کنترل فشار خون، داروهای استاتینی کاهنده کلسترول و در برخی از بیماران داروهای ضدانعقاد خون است.